BS 'De Vijver' Den Haag
Marlies Rohmer
-(Kees Rutten).jpg "BS 'De Vijver' Den Haag zicht op de sporttoren")
)-(Christian Ri.jpg "BS 'De Vijver' Den Haag zicht op de school")
)-(Christian Ri.jpg "BS 'De Vijver' Den Haag zicht op de school")
-(Kees Rutten).jpg "BS 'De Vijver' Den Haag gang, klaslokaal en computerruimte")
-(Kees Rutten).jpg "BS 'De Vijver' Den Haag polyvalente ruimte")
.jpg "BS 'De Vijver' Den Haag buitenactiviteiten op de school")
-(Kees Rutten).jpg "BS 'De Vijver' Den Haag zicht op de sporttoren")
)-(Christian Ri.jpg "BS 'De Vijver' Den Haag zicht op de school")
)-(Christian Ri.jpg "BS 'De Vijver' Den Haag zicht op de school")
-(Kees Rutten).jpg "BS 'De Vijver' Den Haag gang, klaslokaal en computerruimte")
-(Kees Rutten).jpg "BS 'De Vijver' Den Haag polyvalente ruimte")
.jpg "BS 'De Vijver' Den Haag buitenactiviteiten op de school")
-
Status:
Realisatie
-
Onderwijs type:
Gemeentelijk onderwijs
-
Onderwijsniveau:
Basisonderwijs (kleuter + lager) (BO)
-
Adres:
Kikkerbeetlaan 27, 2548 Den Haag
-
Opdrachtgever:
Dienst OC&W Den Haag, De Compaan
-
Programma:
Basisschool, dagverblijf voor meervoudig gehandicapte kinderen, zwembad, sporthal
-
Oppervlakte:
5098m2
-
Aantal klassen:
28 klassen
Een beklimbare school in het hart van de wijk
Basisschool De Vijver ligt in Wateringseveld, een nieuwe stadsuitbreiding van Den Haag. Het nieuwe gebouw heeft een H-vormige plattegrond die past op het radiale perceel in het nieuwe stadsplan. Het dagverblijf voor gehandicapte kinderen werd ruggelings tegen een basisschool voor Daltononderwijs gebouwd. De school voor bijzonder onderwijs is een eerder gesloten school op het gelijkvloers rond de binnenplaats tussen de taps toelopende gebouwvleugels. De basisschool heeft echter een speelplaats die zich opent naar de buurt.
Een lange bank vormt een veilige afscheiding. De bank is tegelijk zit- en speelelement voor kinderen en ouders die hun kinderen ophalen op het einde van de schooldag. De openheid zowel tussen school en buurt als tussen klassen onderling kenmerkt de specifi eke aanpak van de Daltonpedagogie. Op de open speelplaats bevindt de ingang van de school zich in het midden onder de sporttoren. Een brede houten trap leidt naar een hoger gelegen speelplaats op het dak van de fi etsenberging en verder naar een extra buitensportveld op het dak van de sporthal. Dit sportveld is omgeven met een hoge omheining en steekt als een herkenningspunt uit boven de omringende bebouwing. Vanop het dak kijken de kinderen uit over de wijk en vanuit de wijk zie je deze speelplaats die ook na de schooluren intens gebruikt wordt door de buurtbewoners.
De ontwerper is inventief te werk gegaan door in heel wat meervoudig ruimtegebruik te voorzien. De open ruimte van de school is buiten de schooluren toegankelijk voor de buurt. Het dak van de sporthal en van de fietsenbergplaats zorgen voor extra speelruimte naast de beperkte buitenruimte. De brede houten trap die ernaartoe leidt fungeert tegelijk als een tribune voor theater en feesten op de speelplaats. Ook de inkomhal van de school werd opgevat als multifunctionele ruimte. Links en rechts van de inkom ligt aan beide zijden een verdiepte ruimte die tegelijk als inkomhal, overdekte sport- en spelruimte, maar ook voor theater kan dienen. Het gangpad van de inkom fungeert dan als een soort catwalk of podium. De meer publieke delen, polyvalente ruimte en sportzaal bevinden zich centraal en vlakbij de ingang, en kunnen op een praktische manier voor naschoolse activiteiten gebruikt worden.
De klassen van de basisschool in de twee lange vleugels van twee bouwlagen liggen telkens aan de straatzijde. De brede gang versmalt naar de koppen van de gebouwen toe. Aan de zijde van speelplaats bevinden zich kleine nissen die gebruikt worden voor groepswerk, als computerhoek, als knutselhoek. Naast klassikaal onderricht kan op deze plekken zelfstandig of in kleine groepjes gewerkt worden. Het contact tussen de klassen en de gang, en de klassen onderling wordt aangemoedigd door de brede schuifdeuren die gemakkelijk kunnen blijven openstaan. De grote ramen boven de vestiaire kasten geven inkijk in de klassen.
Met dit ontwerp wilde de architect een ’beklimbare school’ maken om sport en spel te stimuleren en zo het fenomeen van het overgewicht van jongeren helpen te bestrijden. Zo confronteert het gebouwconcept de kinderen ook met ‘gevaar’, iets waarvan de ouders en de maatschappij de kinderen vandaag maximaal probeert af te schermen. Het eerste idee van de ontwerpster om de wanden van de sporttoren als klimwanden op te vatten werd echter niet uitgevoerd.